Aan de hand van parallellen, experimenten en
prachtige satellietbeelden bekijken we in de lezing hoe meteorieten en
planeetlandschappen de 4.6 miljard jaar durende ontwikkeling van deze
hemellichamen hebben vastgelegd.
En dat je met wat landschappelijke kennis je
niet hoeft te beperken tot de rotsachtige hemellichamen bewijst de (dwerg)planeet Pluto.
Op deze ijswereld doen de landschapsvormende processen zo bekend aan, dat het landschap in sommige opzichten lijkt op die van de rotsplaneten. Ontdek in deze lezing hoe de geologie je op een andere manier naar het zonnestelsel leert kijken.
 |
IJs (vermoedelijk van bevroren stikstof) dat zich op de hooglanden (rechts) heeft opgehoopt, wordt via een stelsel van valleien (rode pijltjes) vanuit de bergen van Pluto afgevoerd naar de vlakte Sputnik Planum. De kop van de ijsstroom die Sputnik Planum in kruipt, is met blauwe pijltjes aangegeven.
(Foto NASA/JHU/SwRI)
|
 |
De ondergaande zon
verlicht een mistlaag of laaghangende nevel, die wordt doorsneden door de
parallel lopende schaduwen van de vele heuv
els en lage bergen op
Pluto.(Foto:NASA/JHU/SwRI)
Op deze ijswereld doen de landschapsvormende processen zo bekend aan, dat het landschap in sommige opzichten lijkt op die van de rotsplaneten. Ontdek in deze lezing hoe de geologie je op een andere manier naar het zonnestelsel leert kijken.
Over de spreker:
Planeetonderzoeker en geomorfoloog Sebastiaan
de Vet onderzocht hoe je kennis van het aardse landschap en gesteente kunt
gebruiken om de ontwikkeling van andere planeten te begrijpen. Op basis van
zijn passie en fascinatie voor dit werk schreef hij er het boek Praktisch
planeetonderzoek voor de zaterdagochtend (2016) over. Momenteel zet
hij zijn planetaire werk voort in het meteorietonderzoek bij Naturalis, en is
hij actief op de Utrechtse sterrenwacht Sonnenborgh. Sinds 2018 is hij
voorzitter van de KNVWS en secretaris van de landelijke Werkgroep Meteoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten